مطالعه اثر پتانسیل‌های مختلف اسمزی شوری بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه‌های اسفناج (Spinacia oleracea

اسفناج گیاه بومی ایران است و از اوائل قرن اول میلادی کم کم به نقاط دیگر دنیا راه یافت، بطوریکه در تاریخ مسطور است اسفناج در قرن هفتم در چین و در قرن دوازدهم در اسپانیا کشت می شده است. اسفناج گیاهی است یکساله دارای ساقه ای راست به ارتفاع نیم متر که برگهای آن پهن و نرم مثلثی شکل به رنگ سبز می باشد. یافتن گیاهان مقاوم به شوری در مراحل مختلف رشد می­تواند راهی مناسب در جهت افزایش بهره­وری از آب­های شور باشد. پاسخ گیاهان مختلف در مرحله جوانه­زنی به شوری نیز می­تواند متفاوت باشد. به منظور بررسی اثر تنش شوری بر جوانه زنی (درصد و سرعت) و خصوصیات گیاهچه­های (طول ریشه­چه، طول ساقه­چه، وزن تر و خشک) اسفناج، آزمایشی در سال 1389 در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه زراعت دانشگاه زابل انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل 4 سطح شوری (0، 50، 100 و 150 میلی­مولار) ناشی از نمک کلرید سدیم بود. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بیشترین و کمترین درصد و سرعت جوانه زنی، طول ساقه­چه و ریشه­چه همچنین وزن تر و خشک گیاهچه به ترتیب مربوط به تیمار شاهد و 150 میلی­مولار بود که بیانگر حساسیت این گیاه به شوری است. کلیه داده­های حاصل با استفاده از نرم افزار SAS تجزیه و مقایسه میانگین­ها با آزمون دانکن در سطح احتمال 5 درصد انجام گرفت.